تارنگار دنیای دیوانه ی دیوانه : اُرُد حکیم گفته(10)

من طرف baran في الثلاثاء مايو 29, 2012 12:22 am

فریبنده همیشه در حال فریب خوردن است.

به ارزش نگاه دوست زمانی پی می بری که در بند دشمنان و بدسگالان باشی.

دوستی که نومیدنامه می خواند ، همیشه سوار تو و پیشدار دورخیزهای بلندت خواهد شد.

هیچ گاه هماورد خویش را کوچک مپندار چون او بهترین دوست توست او انگیزه پیشرفت و پویش است.

خموشی در برابر بدگویی از دوستان ، گونه ای دشمنی است.

دوستی و مهر ، امید می آفریند و امید زندگی ست.

کسی که در درون دوست بدنبال خود می گردد هیچگاه او را نخواهد شناخت.

فراموش نشدنی ترین تجربه ها برای اندرز ، آنهایست که اندوهی فراوان برای بدست آوردنشان کشیده ایم.

اندرز پیر ، بیشتر زمان ها مملو از خون و درد است که بدبختانه جوان از فهم آن ناتوان است.

پر حرفی در هنگام اندرز ، از اثر آن می کاهد.

دیگران خیلی زود بازخورد رفتار ما را نشان می دهند . درستی و نادرستی کردارمان را در نگاه و سخن دیگران خواهیم یافت.

دارایی برآزندگان ، دلی سرشار از امید است به پهنه و گستره آسمانها.

کمر راه هم در برابر آرمان خواهی برآزندگان خواهد شکست.

برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.

پرهای خون آلود برآزندگان نقش زیبای آزادی آیندگان است.

کجاست سینه کش کوهستان سرد و بلندی که گامهای برآزندگان را بر تن خویش به یادگار نداشته باشد؟

برآزندگان دستی و دامنی برای کاشتن دارند ! تا کدام فرزند برداشت کند ؟...

ویرانه کاخ های برآزندگان هم ، هزاران گهواره امید بر بستر خویش دارد . حکیم ارد بزرگ

هم رنگ دیگر کسان شدن ، باور هیچ کدام از بزرگان نبوده است.

درحالی که مردم برای اشتباه ناکرده هم باید پوزش بخواهند ! سیاستمداران پر اشتباه خود را عاری از هر گونه ایراد می دانند و برای همین هیچ گاه پوزش نمی خواهند.

خارهای کوچک زخم به جان نمی زنند ، بلکه با او می آمیزد برای روزهای سختر.

بزرگداشت کسانی دیدنیست ، که از دیدگان مردم بسیار دورند.

بزرگداشت در هر کجا می تواند باشد از خانه تا مدرسه و از روستا تا شهر.

پیامد دانایی ، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است.

امیدی به آینده دانایی که چشم به دهان نادان ها دارد نمی رود.

نامداری بی نیک نامی ، به پشیزی نمی ارزد.

برگرفته از :
http://agostino1989.mihanblog.com/post/862