سایت : زیست آموز. محمد غضنفری / جملاتی از ارد بزرگ

جملاتی از ارد بزرگ:


آنکه بر کردار خویش فرمانروایی کرد و دلیرانه بسوی راه های نارفته رفت، بی گمان آموزگار آیندگان خواهد شد.

آن گاه که زایش راهی نو را از درون خویش احساس کردی، پای در راهی خواهی گذارد که پیشتر برای رسیدن بدان بسیار تلاش نموده ایی.

گزینش امروز ما، برآیند اندیشه ها و راه بسیار درازیست که تا کنون از آن گذشته ایم. این گزینش می تواند سیمای نوی را از ما به نمایش بگذارد.

آدمی تنها زمانی دربند رویدادهای روزمره نخواهد شد که در اندیشه ایی فراتر از آنها در حال پرواز باشد.

آنکه پی به نیروی سترگ درون خود برد، راه آزاد سازی آن را نیز خواهد یافت.

دیگران خیلی زود بازخورد رفتار ما را نشان می دهند. درستی و نادرستی کردارمان را در نگاه و سخن دیگران خواهیم یافت.

کاش گوش به تجربه ها بسپاریم، آموختن تجربه ها مانع از رسیدن به زاری و زبونی است.

دوستی با رنج ها و درد ها مانند دوستی با دشمن ستیزه جو ست، باید بر ناراستی ها تاخت که این تنها راه ماندگاریست.

گزینش می تواند درست و یا نادرست باشد، گزینش گری یک هنر است. بهره بردن از تجربه های دیگران می تواند به گزینش درست کمک کند.

آنکس، رستاخیز و دگرگونی بزرگی را فراهم می آورد که پیشتر بارها با تصمیم گیری های بسیار، خود ساخته شده است.

فراموش نشدنی ترین اندرزها، آنهایست که اندوهی فراوان برای بدست آوردنشان کشیده ایم.

در پایان کوچه بن بست زندگی، بارها و بارها ابله هان را دیدار خواهی کرد.

گاهی شالوده و ریشه شکست های بزرگ، از اشتباهات بسیار ریز و کوچک سرچشمه می گیرد.

کمک به همگان، عشقی است که به برجستگان کمک می کند راه های سرفرازی را بیابند.

غروب جان آدمی، سپیده دمی به جهان دیگر است.

اندرز پیران، بیشتر زمان ها مملو از خون و درد است که بدبختانه جوان از فهم آن ناتوان است.

روز های خوش برای کژاندیش بسیار کوتاه و روز کیفر بسیار دراز.

هر آنکه خردمندتر است، اهریمن بیشتر به او حمله می کند. در میدان جنگ و آورد او هزاران فتنه و افسون کشته شده را خواهی دید.

آدم مادیگرا جادهای احساسش، کم رفت و آمد است.

آه و بردباری، ریشه هر دیوزاد، و بد خویی را، خواهد کَند.

سرآمد دشواری و سختی دانایست و دانا چشم خویش را بر بسیاری از زیبایی های زود گذر گیتی خواهد بست.

بدخو، عمرش کم است.

هنر خوراک روان و هنرمند آفریننده آن است. بارگاه هنر با هیچ جایگاهی درخور ارزیابی نیست.

درون ما با تمام جزئیات، از نگاه تیزبین اهل خرد پنهان نیست.

پشتیبانی از داشته دیگران، پشتیبانی از داشته خود ماست.

آنکه در بیراهه قدم بر می دارد، آرمان و هدف خویش را گم کرده است.

اگر روانتان در گفتگویی مورد حمله قرار گرفت، شما با کلمات نمی توانید بیزاری از واژها بجویید، تنها سکوت و ترک گفتگو، نجات دهنده روان آسیب دیده شماست.

نگاه آدمهای کوچک، چه زود پر می شود و لبریز.

همواره آدمیان، محیط و چنبره بدی و پلیدی را با دانش و اندیشه برتر خویش بسته و بسته تر می سازند.

وارونگی آدمیان و جانوران در پویایی اندیشه و دانش است، ولی آدمی هر دم می تواند به رفتار و خوی بسیار متفاوت دست یابد و دست به هر بزهی بزند که پلیدترین جانوران هم در بایسته ترین هنگامه از انجام آن می پرهیزند.

تنهایی برای جوان ارزشمند، و برای پیر آزار دهنده است.

کسی که می ماند و نمی پرد به یک راز بزرگ آگاه گشته و آن فلسفه پرواز است.

اهل فرهنگ و هنر، سازندگان آینده اند.

همه آدمیان به شیوه های گوناگون سختی های روزگار را می چشند.

آنگاه که شب فرا رسید و همه پدیدگان فرو خُفتند، ابردریاها به پا می خیزند، آیا تو هم بر می خیزی ؟

همیشه بین خود و همسرت بازه ای را نگاهدار تا به خواری گرفتار نشوی.

میان گام نخست و آرمان بازه ای نیست، آنچه داریم اندازه نبروی کنونی ماست.

هیچ گاه از داشتن دشمن نترس، از انجام ندادن درست آرمان های خویش بترس.

با ترشرویی به میان مردم رفتن، تنها از بیماران ساخته است.

یکی از بزرگترین خوشبختی ها، خدمت بیشتر به مردم است.

دودمانی که بزرگان و ریش سفیدانش خوار باشند، به کالبد بی جانی ماند که خوراک جانوران دیگر شود.

هر آرزویی بدون پژوهش و تلاش، به سرانجام نخواهد رسید.

فرمانروایان نیرومند، رایزنانی باهوش و کارآمد در کنار خود دارند.

پیش نیاز رسیدن به دلیری و بی باکی، یافتن آرمان و خواسته ای هویدا است.

الگوی انسانی شما هر چه بزرگتر باشد سرنوشت زیباتری در برابر شماست.

گاهی برای رسیدن به پیشرفت می بایست راه سخت کوهستان را برگزینیم.

بخشیدن تخت و اورنگ به خویشاوندان، از زبونی است.

پر حرفی در هنگام اندرز، از اثر آن می کاهد.

بهترین آموزگار استاد، شاگرد اوست.

بدان همواره آنکه برای رسیدن به تو از همه چیزش می گذرد، روزی تنهایت خواهد گذاشت، این هنجار دردناک زندگی است.

هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو چرا که آرام جان دیگری در راه است.

آنکه پیاپی سخنتان را می برد، دلخوش به شنیدن سخن شما نیست.

اگر دست تقدیر و سرنوشت را فراموش کنیم، پس از پیشرفت نیز افسرده و رنجور خواهیم شد.

آن که پند پذیر نیست، در حال افتادن در چاله سستی و زبونی است.

خار های کوچک زخم به جان نمی زنند، بلکه با او می آمیزد برای روزهای سختر.

سرایش یک بیت درست از زندگی، نیاز به سفری، هفتاد ساله دارد.

در پشت هیچ در بسته ای ننشینید تا روزی باز شود. راه کار دیگری جستجو کنید و اگر نیافتید همان در را بشکنید.

اگر می خواهی بزرگ شوی، از کردار نیک دیگران فراوان یاد کن.

جایی که شمشیر است آرامش نیست.

میان گام نخست و آرمان بازه ای نیست، آنچه داریم اندازه نبروی کنونی ماست.

اگر می خواهی دوستیت پا برجا بماند هیچ گاه با دوستت شریک مشو .

هنگامه شادمانه سرودن و بنواختن، چه زود گذر و کوتاه است.

ستایش، هنگام نو رُستن را .

قهرمان های آدمهای کوچک، همانند آنها زود گذرند.

صدا زنده است یا مرده؟ رنگ ها بخشی از پیکره ای زنده اند یا مرده ؟ ! آذین بند و رخت چطور؟ !!! اگر کسی در این پرسش ها خوب بنگرد خواهد دید همه آنها دارای روان و نیرو هستند. یک آوای زیبا می تواند شما را از خود بی خود کند، رنگی ویژه می تواند شما را آرامش و یا به خشم در آورد و یا پدیده های بی جانی همچون نامه و جامه و... به صد زبان با شما گفتگو می کنند، همه آنها در حال سرودن آواز خوش دمادم زندگی اند...

هم رنگ دیگر کسان شدن، باور هیچ کدام از بزرگان نبوده است.

گِره های که به هزار نامه دادگستری باز نمی شود، به یک نگاه و یا ندای ریش سفیدی گشاده می گردد..

دودمان بی نیا و مرد کهن، به هزار آیین اهریمنی گردانده می شود.

ریش سفیدان، زنجیر ارتباط نسل ها هستند. و قوم بدون ریش سفید، گذشته ای کم رنگ دارد و آیین های به جای مانده، به هزار گونه، تفسیر می شود.

دانش امروز فر بسیاری در پی داشته، اما نیروی جاری سازی آرامش به روان ما را ندارد. امنیت را بزرگان خردمند به ما می بخشند.

در برف، سپیدی پیداست. آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند.

هیچ پیر جهان دیده ای منکر برآیند زهرآلود دارایی حرام در زندگی آدمی نیست.

نادانی، خودخواهی به بار می آورد..

برای نزدیکی و همگرایی قوم خویش، کمک بهم، و ستیز با نادانی و ناراستی را پیش گیرید.

آنانکه تیشه به ریشه بزرگان و ریش سفیدان می زنند خود و فرزندانشان را بی پناه خواهند ساخت.

آنکه می دزدد، جز حق خویش چیزی نمی ستاند. اما این ستاندن نفرین و خواری ابدی در پی دارد.

اسنخوان بندی فریاد، پاسخ هزاران ستم بی صداست.

آسیب دیده همیشه درهای رویاهایش کوچک و کوچکتر می شود، مگر با امید که شرایط ما را دگرگون می سازد.

نیکی برآیند خرد است، در دل و روان آدمی.

آن که زیبایی خرد را ندید، گرفتار زیبایی آدمیان شد، و بدین گونه از هر چه داشت، تهی گشت.

اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده‌ای او را خوار مساز، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی.



زندگی نامه ارد بزرگ:

بی شک ارد بزرگ یکی از برجسته ترین اندیشمندان و نقاشان حال حاضر ایران است . نگاهی سطحی به زندگی و آثارش ما را چنان شیفته وی می سازد که می توان با نوای صدایش رقصید و پیش رفت. ا ندیشه های او وجوه مختلفی دارند که قوی ترین وجه آن توجه ویژه اش به اخلاقیات و پاک زیستی انسان است.

توجه ویژه ارد به اخلاقیات باعث نمی شود رازهای زندگی مدرن امروز را در نظر نگیرد، فرآیند و بازده اندیشه خردگرایانه او موجب پیراستن ناراستی هاست.
حوزه فلسفه اجتماعی اش ریشه در سنت ایران باستان دارد و می توان او را میهن پرست ترین اندیشمند صد ساله اخیر ایران دانست .
اندیشه ها ، پندها و سخنان او در کتابی با عنوان آرمان نامه گرد آوری شده است.



خلاصه ای در مورد ارد بزرگ :

- بی شک ارد بزرگ برجسته ترین اندیشمند حال حاضر ایران است.

- اندیشه های او در کتابی با عنوان آرمان نامه گرد آوری شده است.

- روح میهن پرستی و توجه ویژه اش به انسانیت بر سراسر نوشته هایش حاکم است.

- تا کنون در دهها کتاب به اشکال گوناگون به طرح نظریات و افکار او پرداخته اند.

- دو نظریه مشهور دارد به نام های قاره کهن و کهکشان بزرگ اندیشه.

- دارای هواخواهان بسیار در رده های مختلف کشورهای آسیای میانه است.

- از دوستانش می توان به احمد شاه مسعود اشاره کرد و بسیاری معتقدند احمد شاه مسعود در پنج سال پایانی زندگی خود به خاطر ارتباط با او از یک چریک صرفا مذهبی تبدیل به یک مبارز ملی شد.

- داده های موتور جستجوگر گوگل نشان می دهد او پر طرفدارترین نخبه زنده ایرانیست.

- ریشه خانواده گی او را در تبار سلجوقیان می دانند همانهایی که شاهنامه را تکثیر کردند و تاریخ خورشیدی را در مقابل تاریخ قمری به ایرانیان عرضه نمودند.

- پارسی زبانان از پند های اخلاقی و اجتماعی او بیشترین استقبال را نموده اند.






برگرفته از :
http://www.zistamooz.com/fekrebozorg/ord.htm

جایگاه زن در فلسفه اردیسم

تقریبا در تمام جملاتی که از "حکیم ارد بزرگ" Orod Bozorg در کتاب سرخ جمع آوری شده است هر جا نامی از مرد برده می شود نام زن هم هست . نمونه شاخص این توازن در "فرگرد مردان و زنان کهن" که نهمین بخش از کتاب سرخ است بخوبی دیده می شود ، در این فرگرد تمامی جملات بجز دو سخن ، کلمات مرد و زن همراه هم آورده شده است آن دو جمله نیز یکی مربوط به مردان و دیگری در وصف زنان است ، این فرگرد را با هم می خوانیم :

فرگرد مردان و زنان کهن از کتاب سرخ حکیم ارد بزرگ :

چو گرمای تن مردان و زنان کهن به آسمان پر کشید با یاد خویش اندیشه هواخواهان خود را گرما دهند .

مردان و زنان کهن در راه رسیدن به هدف ، یک آن هم نمی ایستند .

دودمان بی نیا و مردان و زنان کهن ، به هزار آیین اهریمنی گردانده می شود .

مردان و زنان کهن برآیند خوی و منش مردمان سرزمین خویش اند .

نگاه مردان کهن ایستا نیست آنها دورانهای آینده را نیز به خوبی می بینند .

رستاخیزهای اجتماعی بدون همراهی زنان شجاع غیر ممکن است چرا که زن پرچمدار وارستگی ، پاکی و از خودگذشتگی است .

پشتکار گوهر مردان و زنان فرهمند است .

بوی خوش بهشت در سخن زنان و مردان پاک نهاد جاریست .




در بین فلسفه های موجود ، حکمت اردیسم Orodism بیشترین توجه را به جایگاه زنان داشته است ، این جایگاه بشکلی مدون در کتاب سرخ آورده شده است . بسیاری به ما زنان خورده می گیرند که اغلب اردیست ها زنان هستند باید به کسانی که این حرفها را می زنند گفته شود وقتی بزرگترین فیلسوف تاریخ غرب یعنی فریدریش نیچه می گوید: « به سراغ زنان میروی، شلاق را فراموش مکن » !!! نباید انتظار داشته باشید ما زنان بدنبال چنین فلسفه های باشیم ، به نظر ما فلسفه اردیسم یک هدف انسانی را دنبال می کند از این روی دوستش داریم و علنی می گوییم ما اردیستیم .


منبع :
http://vancouver.subjectdone.com/t59-topic